Afval
Het eerste onderwerp van deze vergadering betrof het voorstel om door te gaan met de huidige manier van afvalinzameling. In alle Nederlandse gemeenten vinden verhitte debatten plaats tussen pleitbezorgers voor ‘voorscheiding’ en aanhangers van ’nascheiding’. Een uitgebreide evaluatie van het in Baarn gehanteerde ‘omgekeerd inzamelen’ (voorscheiding) maakt duidelijk dat dit systeem ons veel geld bespaart en dat de reductie van restafval aanzienlijk groter is dan bij andere systemen. Vanzelfsprekend sprak de CDA fractie dan ook, bij monde van Rene van Wijk, de voorkeur uit voor handhaving van het omgekeerd inzamelen. In weerwil van de resultaten van de evaluatie stemden toch nog acht van de negentien raadsleden tegen dit raadsvoorstel. Gezien de resultaten van de evaluatie lijkt dat meer gebaseerd op emotie dan op ratio. Hoe dan ook, we gaan in Baarn vooralsnog door met het omgekeerd inzamelen. Een succesje voor onze wethouder Jannelies Vissers.
Tolweg
Vervolgens een onderwerp dat al lange tijd in Baarn de gemoederen bezighoudt: de Tolweg. Kiezen we hier voor het vervangen van bedrijfsruimten voor (120) woningen, of laten wij de bestemming hier aan de rand van bedrijventerrein De Drie Eiken voor wat het is: bedrijfsbestemming. Al jarenlang speelt een heftige discussie en lobby richting raadsleden, vanuit beide ‘kampen’. Dit is, zoals zo vaak in de politiek aan de orde is, een waar dilemma, een keuze uit twee alternatieven, die beiden even (on-)aantrekkelijk zijn. Al speelt het onderwerp al zo lang, al is het dossier dikker en dikker geworden, de essentie van het dilemma blijft hetzelfde: kiezen wij op deze plek voor werken of voor wonen.
Mijn collega-raadslid Rene van Wijk en ik blijven in dit dilemma een verschillende keuze maken: hij voor de bedrijven, en hij blijft dus tegen het raadsvoorstel, ik leg de prioriteit bij de woningen, en ik steun dus het raadsvoorstel. Wij hebben veel over dit onderwerp gesproken, en met respect voor elkaars mening zijn wij het erover eens dat wij het oneens zijn en dat ook zullen blijven. Dat hoort ook bij democratie: het recht om van mening te verschillen. Het raadsvoorstel om de bestemming te wijzigen in een woonbestemming werd verworpen (7 voor, 12 tegen), waarmee het doek voor de 120 woningen op deze plek definitief viel.
Ge-o-ha
Het was al behoorlijk laat op de avond toen de opwinding in de raad stevig toenam. Groen Links, VoorBaarn en D66 dienden een ‘motie vreemd aan de agenda in’, waarin zij het college opriepen op zoek te gaan naar plekken waar flink wat goed betaalbare woningen gebouwd kunnen worden. Je moet maar durven. Steeds om het hardst roepen dat je woningbouw voor starters en voor mensen met een kleinere beurs zó belangrijk vindt. Vervolgens stem je tegen de plannen voor sociale woningbouw op die plekken waar met afstand de meeste resultaten geboekt kunnen worden (Baarnsche Zoom, Tolweg). Daarna zeg je in een motie, deze motie, dat het college maar met de oplossingen moet komen. Sociale woningbouw op kleine kavels, waardoor het onmogelijk is daar betaalbaar te bouwen en enig volume te realiseren. Dat is goedkope politiek, dat is mensen voor de gek houden. Het deed mij onmiddellijk denken aan de beroemde woorden van een vroegere, kleurrijke PvdA-man (zie afbeelding).
Hartelijke groet,
Rik van Hardeveld
